ความท้าทายของชาวประมงพื้นบ้านต่อสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง

ขยะในทะเลยังพบมากขึ้นในปัจจุบัน สภาพทรัพยากรต่างๆ เหล่านี้ส่งผลกระทบต่อการทำประมงพื้นบ้านอย่างต่อเนื่อง ศักยภาพของการดำรงชีพสามารถวัดได้จากความเพียงพอของทุนด้านกายภาพ ด้านการเงิน ด้านมนุษย์ ด้านสังคม และด้านทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งชาวประมงพื้นบ้านมีความจำกัดในด้านความเพียงพอของทุนการเงิน โดยมีการออมน้อย ระดับรายได้ในการทำประมงต่ำ และขาดแหล่งการกู้ยืม เช่น กรณีศึกษาในพื้นที่บ้านปากดอนสัก อำเภอดอนสัก จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ได้รับรายได้ในระดับที่ยังไม่เพียงพอต่อการดำรงชีพมากนัก เมื่อสอบถามถึงการออม ชาวประมงกลุ่มตัวอย่างในทุกพื้นที่ส่วนใหญ่ไม่มีเงินออมสำหรับวัยเกษียณ ทำอาชีพการประมงและมีรายได้สำหรับเพียงพอกับค่าใช้จ่ายเท่านั้น ในด้านความเพียงพอของทุนทรัพยากรธรรมชาติ พบว่า ความอุดมสมบูรณ์ของปริมาณสัตว์น้ำลดลง สิทธิในการเข้าถึงการทำประมงและแหล่งทรัพยากรน้ำสำหรับการทำการเกษตรที่ยังมีไม่เพียงพอต่อการดำรงชีพของชาวประมงพื้นบ้าน ในส่วนของความเพียงพอในด้านสังคม พบว่า มีการรวมกลุ่มของชาวประมงพื้นบ้านมากขึ้น ในบางพื้นที่มีผู้นำที่เข้มแข็ง มีการจัดทำกิจกรรมอนุรักษ์อย่างต่อเนื่อง แต่ยังขาดอำนาจการต่อรองในการเจรจาเพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในพื้นที่ทำประมงในบางพื้นที่ ส่วนในความเพียงพอด้านทุนมนุษย์ พบว่า ชาวประมงมีประสบการณ์อย่างดีในอาชีพทำการประมง แต่ยังขาดความรู้ในด้านการเพิ่มมูลค่าสัตว์น้ำ การตลาด และการปรับเปลี่ยนอาชีพที่ยังมีความต้องการอยู่ โดยเฉพาะพื้นที่ที่ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวจะพบว่า ไม่มีการแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่าสัตว์น้ำเลย เช่น จังหวัดสุราษฎร์ธานี ทุนส่วนสุดท้ายคือความเพียงพอของทุนด้านกายภาพ พบว่า ชาวประมงพื้นบ้านส่วนใหญ่มีความเพียงพอในระบบสาธารณูปโภค และสาธารณสุข ยกเว้นพื้นที่เกาะที่มีความขาดแคลนน้ำจืด เช่น เกาะลิบง ในจังหวัดตรัง