ระบบการบริหารจัดการอ่างเก็บน้ำเพื่อการอนุรักษ์ทรัพยากรและการใช้ประโยชน์จากแหล่งน้ำอย่างยั่งยืน

ระบบการบริหารจัดการอ่างเก็บน้ำเพื่อการอนุรักษ์ทรัพยากรและการใช้ประโยชน์จากแหล่งน้ำอย่างยั่งยืน เป็นผลงานที่เกิดจากการบูรณาการความรู้เชิงสหวิชาการ ซึ่งเชื่อมโยงความรู้ทางสถานภาพและการเปลี่ยนแปลงดังนี้

• ด้าน “สิ่งแวดล้อม” ครอบคลุมถึงศักยภาพในเชิงการผลิต ความอุดมสมบูรณ์ และการแพร่กระจายของผลผลิตในแหล่งน้ำ ที่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยร่วมทางภูมิสัณฐานวิทยาและนิเวศอุทกวิทยาของระบบนิเวศอ่างเก็บน้ำ
• ด้าน “ทรัพยากร” มุ่งเน้นทางชีววิทยา นิเวศวิทยาความเป็นอยู่ และการเปลี่ยนแปลงของทรัพยากรปลาชนิดหลักหรือกลุ่มปลาเศรษฐกิจในพื้นที่อ่างเก็บน้ำ
• ด้าน “สังคมชุมชน” ครอบคลุมความเข้าใจในโครงสร้างของประชาสังคมในพื้นที่ สถานภาพทางเศรษฐกิจ คุณภาพชีวิต สถานการณ์การใช้ประโยชน์ทางการประมง ตลอดจนสถานภาพในมาตรการทางการประมง และสมรรถนะของชุมชนในการบริหารจัดการร่วม