คำนำ
การเลี้ยงไก่พื้นเมืองแบบหลังบ้านนับว่าเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตของชาวชนบทไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ
วัตถุประสงค์หลักของการเลี้ยง คือ เพื่อเป็นอาหารและความเพลิดเพลิน
ไก่ตัวใดมีลักษณะดี เหมาะแก่ตีชน ก็จะใช้เป็นไก่ชน ไม่ได้เลี้ยงเพื่อมุ่งเป็นอาชีพหรือทำรายได้อย่างจริงจัง
มีวิถีการเลี้ยงแบบง่ายๆ โดยปล่อยไก่ให้คุ้ยเขี่ยหากินอาหารเองตามบริเวณรอบๆ
บ้าน โปรยข้าวเปลือก ข้าวโพด ให้กินบ้าง แต่จากการเกิดโรคระบาดไข้หวัดนกในสัตว์ปีกของประเทศไทยตั้งแต่ปลายปี
2546 จนถึงปัจจุบัน ที่ก่อให้เกิดความสูญเสียและความเสียหายต่อเศรษฐกิจ
สังคม ของประเทศอย่างมหาศาลแล้ว ยังมีผลต่อการเลี้ยงไก่พื้นเมืองซึ่งส่งผลกระทบกับวิถีชีวิตของชาวชนบทเป็นอย่างมาก
ชาวบ้านไม่กล้าหรือขาดความมั่นใจในการเลี้ยงไก่พื้นเมือง ในขณะที่ภาวะปัจจุบันรายได้ของคนในชนบทสวนทางกับภาวะค่าครองชีพที่สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งถ้าพิจารณาถึงราคาของไก่พื้นเมืองที่มีราคาดีมาโดยตลอด จะเห็นได้ว่า
การเลี้ยงไก่พื้นเมืองจึงเป็นโอกาสและทางเลือกที่น่าสนใจของชาวบ้านในการที่จะเพิ่มรายได้และสร้างความมั่นคงในการประกอบอาชีพการเกษตรแบบสมผสานได้เป็นอย่างดี
การที่จะเลี้ยงไก่พื้นเมืองเพื่อเพิ่มรายได้ให้ประสบความสำเร็จและลดความเสี่ยงจากโรคไข้หวัดนกได้นั้น
ผู้เลี้ยงต้องมีความรู้ ความเข้าใจ ในเรื่องของรูปแบบการเลี้ยงไก่
เทคนิควิธีการเลี้ยงที่จะแนะนำต่อไปนี้และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
รูปแบบการเลี้ยงไก่พื้นเมืองเพื่อเพิ่มรายได้และปลอดภัยจากโรคไข้หวัดนก
รูปแบบการเลี้ยงไก่พื้นเมืองเพื่อเพิ่มรายได้และลดความเสี่ยงจากโรคไข้หวัดนกนี้
เป็นรูปแบบที่ประยุกต์มาจากหลักการของระบบความปลอดภัยทางชีวภาพ (biosecurity)
ที่รัฐบาลได้กำหนดเป็นมาตรการสำหรับฟาร์มสัตว์ปีกที่เลี้ยงเป็นธุรกิจปฏิบัติเพื่อป้องกันโรคไข้หวัดนก
ซึ่งเป็นรูปแบบ วิธีการปฏิบัติที่ง่าย เหมาะกับศักยภาพความพร้อมของผู้เลี้ยงและสภาพความเป็นอยู่ของไก่พื้นเมืองตามธรรมชาติ
รูปแบบนี้ประกอบด้วยหลักสำคัญ 3 ประการ คือ
1. การเลี้ยงไก่ในรูปแบบโรงเรือนกึ่งเปิด-กึ่งปิด
รูปแบบนี้จะประกอบด้วย โรงเรือนไก่นอนและบริเวณพื้นที่หากินที่มีรั้วรอบขอบชิดเพื่อให้ไก่มีที่อยู่เป็นสัดส่วน
และป้องกันไม่ให้สัตว์อื่นที่เป็นพาหะนำเชื้อโรคหรือศัตรูเข้าไปรบกวนไก่
ลักษณะรูปแบบโรงเรือน
โรงเรือนไก่นอนควรมีความกว้าง x ยาวอย่างน้อย4
x 8 เมตร ซึ่งสามารถเลี้ยงไก่ได้ 80-100 ตัว โรงเรือนปิดกั้นด้วยลวดตาข่ายหรืออวน
หลังคาโรงเรือนอาจมุงด้วย จาก แฝกหรือกระเบื้อง โดยให้คำนึงถึงการระบายถ่ายเทอากาศที่ดี
มีประตูเข้า ออกและอ่างน้ำยาฆ่าเชื้อโรคหน้าโรงเรือน พื้นภายในโรงเรือนควรเป็นพื้นปูนและใช้แกลบหรือฟางข้าวเป็นวัสดุรองพื้น
เพื่อดูดซับความชื้น ของเสียจากไก่ และสะดวกต่อการทำความสะอาดมูลไก่
ภายในโรงเรือนทำคอนนอนสำหรับไก่นอนสูงจากพื้นประมาณ 50-70 ซม. และควรกั้นห้องเพื่อเลี้ยงลูกไก่ระยะแรกเกิดด้วย
สำหรับบริเวณพื้นที่หากินของไก่รอบๆโรงเรือน
ควรมีพื้นที่อย่างน้อย 150 ตารางเมตร (พื้นที่มากยิ่งดี ขึ้นกับสภาพความเหมาะสมของพื้นที่)
กั้นบริเวณพื้นที่ด้วยลวดตาข่ายหรืออวนที่มีตาถี่ มีประตูเข้า-ออก
และอ่างน้ำยาฆ่าเชื้อโรคก่อนเข้าบริเวณพื้นที่เลี้ยงไก่ ควรมีพื้นที่ร่มเงาเพื่อให้ไก่ได้พักอาศัยในช่วงกลางวัน
2. การปฏิบัติของผู้เลี้ยงไก่ตามระบบความปลอดภัยทางชีวภาพแบบประยุกต์
การปฏิบัติของผู้เลี้ยงไก่พื้นเมืองตามระบบความปลอดภัยทางชีวภาพแบบประยุกต์นี้
เป็นวิธีการปฏิบัติเบื้องต้นที่ไม่ยุ่งยาก ลงทุนต่ำแต่ให้ผลคุ้มค่าต่อการป้องกันหรือลดความเสี่ยงของการเกิดโรคไข้หวัดนกและโรคระบาดอื่นๆ
ต่อไก่ ผู้เลี้ยงไก่พื้นเมืองควรให้ความสำคัญด้วยการปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
ดังนี้
จัดให้มีรองเท้าประจำสำหรับเปลี่ยนเข้าไปในพื้นที่เลี้ยงไก่
ใส่รองเท้าและจุ่มในอ่างน้ำยาฆ่าเชื้อโรคทุกครั้งก่อนเข้าบริเวณเลี้ยงไก่และภายใน
โรงเรือน ไม่ควรให้อ่างน้ำยาฆ่าเชื้อโรคถูกแสงแดด เพราะจะทำให้น้ำยาเสื่อมประสิทธิภาพ
เปลี่ยนน้ำยาฆ่าเชื้อโรคอย่างน้อยสัปดาห์ละ
1 ครั้งหรือเมื่อพบว่าสกปรก
ควรเปลี่ยนเสื้อผ้า หรือสวมเสื้อคลุมก่อนเข้าบริเวณพื้นที่เลี้ยงไก่ทุกครั้ง
ฉีดพ่นร่างกาย แขน ขาให้ทั่ว ด้วยแอลกอฮอล์
70 เปอร์เซ็นต์ ที่ใส่ในกระบอก
ฉีดพ่นฝอย ( ฟอกกี้ ) ก่อนเข้าพื้นที่เลี้ยงไก่
ฉีดพ่นยาฆ่าเชื้อทั้งภายในโรงเรือนและบริเวณพื้นที่เลี้ยงไก่
สัปดาห์ละ 1 ครั้ง ใน
กรณีเกิดโรคระบาดในพื้นที่ใกล้เคียงควรมีการฉีดพ่นทุกวัน
ไม่ควรให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องในการเลี้ยงไก่เข้าไปในบริเวณพื้นที่เลี้ยงไก่เด็ดขาด
ไม่ควรเข้าบริเวณพื้นที่เลี้ยงไก่ทันทีหลังจากกลับมาจากข้างนอก
ถ้าจำเป็นต้องเข้า
ให้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

3. การเลี้ยงและการจัดการดูแลไก่ที่ถูกต้องและเหมาะสม
การเลี้ยงไก่พื้นเมืองให้ประสบความสำเร็จและลดความเสี่ยงจากโรคไข้หวัดนกให้เห็นผลอย่างเป็นรูปธรรมชัดเจน
นอกจากการปฏิบัติตามที่ได้กล่าวมาข้างต้นแล้ว ผู้เลี้ยงจำเป็นต้องเพิ่มความสนใจ
เอาใจใส่ต่อการเลี้ยง จัดการดูแลไก่ให้ถูกต้องและเหมาะสมตามหลักวิชาการที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตตามธรรมชาติของไก่พื้นเมืองให้มากขึ้นกว่าเดิม
โดยเฉพาะเรื่องของอาหาร ควรให้อาหารสำเร็จรูปเสริมเพิ่มเติม
ให้เศษพืชผักที่มีในท้องถิ่นเป็นอาหารเสริมแก่ไก่อย่างสม่ำเสมอ
เปลี่ยนน้ำสะอาดให้ไก่กินอย่างเพียงพอ /ทำความสะอาดภาชนะใส่น้ำทุกวัน
เปลี่ยนวัสดุรองพื้น ภายในโรงเรือนเมื่อพบว่าสกปรก โดยนำไปใช้เป็นปุ๋ยแก่พืช
ควรติดไฟแสงสว่าง เพื่อล่อแมลงให้เป็นอาหารประเภทโปรตีนสำหรับไก่
จัดหาเปลือกหอยบดหยาบใส่ภาชนะให้ไก่ได้
การที่ถูกสัตว์อื่นมากัดกินหรือทำร้ายลดลง
- ไก่มีสุขภาพ แข็งแรง มีการเจริญเติบโตที่ดี
- ไก่มีที่อยู่เป็นสัดส่วนจึงไม่ไปรบกวน
หรือสร้างความรำคาญแก่เพื่อนบ้าน ทำให้ผู้เลี้ยงไก่ สมาชิกในครอบครัว
และเพื่อนบ้านมีความสุข สบายใจเพิ่มขึ้น
จากคำแนะนำข้างต้น ถ้าผู้เลี้ยงปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด นอกจากผู้เลี้ยงจะมีรายได้เสริม
เพิ่มมากขึ้นแล้ว ยังทำให้มีสุขภาพจิตที่ดีด้วย และถ้าผู้เลี้ยงปฏิบัติอย่างจริงจังต่อเนื่อง
การเลี้ยงไก่พื้นเมืองสามารถพัฒนามาเป็นอาชีพหลักได้
จากคำแนะนำข้างต้น ถ้าผู้เลี้ยงปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
นอกจากผู้เลี้ยงจะมีรายได้เสริม
เพิ่มมากขึ้นแล้ว ยังทำให้มีสุขภาพจิตที่ดีด้วย และถ้าผู้เลี้ยงปฏิบัติอย่างจริงจังต่อเนื่อง
การเลี้ยงไก่พื้นเมืองสามารถพัฒนามาเป็นอาชีพหลักได้
|