สบู่ดำเป็นพืชที่คนไทยรู้จักมานานแล้ว สามารถใช้แทนน้ำมันดีเซลได้โดยไม่ต้องเติมสารอะไรหรือปรับแต่งเครื่องยนต์ ใช้ได้ดีกับเครื่องจักรกลการ เกษตรที่เป็นเครื่องยนต์รอบต่ำ เช่น รถไถนา เครื่องสูบน้ำ เครื่องปั่นไฟ โดยไม่ต้องดัดแปลงเครื่องยนต์ (เกสร, 2545) แต่ผลผลิตยังต่ำเพียง 100 ถึง 300 กิโลกรัมต่อไร่ (ระพีพันธุ์ และ สุขสันต์, ไม่ระบุปีเผยแพร่) การพัฒนาการปลูกสบู่ดำเพื่อการเพิ่มผลผลิต ในทางหนึ่งคือการทดลองใช้ฮอร์โมนพืชบางชนิด เช่น จิบเบอเรลลิน (gibberellin) ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่มีคุณสมบัติในการควบคุมการยืดตัวของเซลล์ การติดผล และการเพิ่มขนาดของผล อีกแนวทางหนึ่ง ที่เกี่ยวกับการใช้สารเคมีในการพัฒนาการเพิ่มผลผลิตคือการใช้สารคอลชิซิน (colchicine) เพื่อการพัฒนาพันธุ์เพื่อให้เกิดพันธุ์ใหม่ที่ให้ขนาดของผล และเมล็ดมีขนาดใหญ่ขึ้นได้จากการเพิ่มโครโมโซมจาก2n (diploid) เป็น 4n (tetraploid)

        ผลการศึกษาการใช้สารคอลชิซินที่ระดับความเข้มข้น 0.5% สามารถกระตุ้นให้ตาของสบู่ดำพันธุ์ FF20 Sbr-3 มีขนาดของความยาวปากใบเพิ่มขึ้นมากกว่าต้นที่ไม่ได้รับสารคอลชิซินซึ่งเป็นการพิสูจน์เบื้องต้นของการกลายพันธุ์เป็น 4n ทำให้เชื่อว่าการทดลองได้ต้นสบู่ดำที่กลายพันธุ์แล้ว โดยมีขนาด ช่อดอก ดอกที่ใหญ่ขึ้น ผลมีลักษณะต่างจากต้นปกติ ซึ่งจะได้ศึกษาการเจริญเติบโตและผลผลิตต่อไป

        และการทดลองใช้สารจิบเบอเรลลิก แอซิด (GA3) 50-150 ppm ในระยะเริ่มติดผลสามารถเพิ่มขนาดของผลและเมล็ดสบู่ดำได้