ศาสตร์ด้านพฤกษ์เศรษฐกิจ ทรงพระปรีชาสามารถยิ่งเกี่ยวกับระบบพัฒนาการเกษตรที่ เหมาะสมทั้ง 3 ระดับ ได้แก่ ระดับวิวัฒนาการของชีวิต โดยเป็นแนวทางการใช้ประโยชน์จากที่ดินอย่าง ยั่งยืนที่มนุษย์อยู่รอดได้และธรรมชาติก็มีทรัพยากรและพลังงานอย่างเพียงพอ ระดับนิเวศ โดยให้ความ สำคัญกับปัจจัยแวดล้อมตามธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือน้ำ เพื่อให้ได้ผลผลิตมากที่สุดและระดับพืช แต่ละชนิดก็ได้ทรงบุกเบิกทดลองปลูกพืชชนิดต่าง ๆ โดยยึดหลักความหลากหลายทางชีวภาพและศักยภาพของพืชเหล่านั้นทั้งพืชพื้นเมืองและพื้นต่างถิ่น


                ศาสตร์ด้านวนศาสตร์ ทรงประยุกต์ใช้ความรู้ในลักษณะสหวิชาการในการจัดการลุ่มน้ำบน หลักการของการวางแผนการใช้ที่ดินที่ถูกต้อง การรู้จักใช้ทรัพยากรธรรมชาติ และการควบคุมมลพิษที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมในพื้นที่ลุ่มน้ำ ด้วยการสร้างมาตรการและแผนงานในการควบคุมกิจกรรมการใช้ทรัพยากรใน ลุ่มน้ำให้ถูกต้องจากการเลือกใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม