การศึกษาสารธรรมชาติที่ใช้ในการควบคุมหอยเชอรี่
Study of Plant Extracts for the Control of the Golden Apple Snails

ทิพย์มนต์ ภัทราคร ¹ สรัญญา วัชโรทัย² สุรพล วิเศษสรรค์³ สุรพล ภัทราคร¹
Thipamon Patharakorn ¹Srunya Vajrodaya ²Suraphon Visetson³ Surapol Patharakorn¹

       คณะวิจัยได้ศึกษาผลของสารสกัดด้วยเอทานอลจากรากหางไหล (Derris elliptica Benth.) หัวแห้วหมู (Cyperus rotundus L.) และขมิ้น (Curcuma domestica Valenton) ที่มีต่อหอยเชอรี่อายุ 1-3 เดือน พบว่า น้ำยาเข้มข้นร้อยละ 20 โดยน้ำหนักต่อปริมาตรที่ประกอบด้วยสารสกัดจากพืช 3 ชนิด ดังกล่าว ในอัตราส่วน 1:1:1 ให้ผลดีที่สุด โดยมีค่า LC50 ต่ำสุด สารเคมีที่นำผสมได้แก่ Triphenyl phosphate (TPP), Diethyl maleate (DEM) และ Piperonyl butoxide (PB) ชนิดละร้อยละ 10 โดยน้ำหนักต่อปริมาตร และใช้ Sinical SX® ร้อยละ 5 โดยน้ำหนักต่อปริมาตร เป็นอิมัลซิฟายเออร์

       น้ำยาสูตรผสมที่ประกอบด้วยสารสกัดจากพืชทั้ง 3 ชนิดดังกล่าวนี้มีผลต่อหอยเชอรี่มากกว่าน้ำยาสูตรเดี่ยวที่ประกอบ ด้วยสารสกัดจากพืชแต่ละชนิดโดยมีค่า LC50% w/v เป็น 0.02 ประสิทธิภาพของน้ำยาสูตรนี้เทียบได้กับ Endosulfanซึ่งเป็นสารเคมีที่ใช้ควบคุมหอยเชอรี่ในปัจจุบัน

       จากการศึกษาผลของน้ำยาสูตรผสมนี้ กับหนู ปลา และตัวอ่อนของผึ้ง พบว่ามีความเป็นพิษน้อยกว่าการใช้ Endosulfan ถึง 20 เท่า โดยมีค่า LC50 % w/v เป็น 3.5, 1.3 และ 0.1 ตามลำดับ ในขณะที่ Endosulfan ให้ค่า LC50 % w/v ต่อสัตว์ที่ไม่ใช่เป้าหมายดังกล่าวเป็น 0.2, 0.01, 0.005 ตามลำดับ